Ahizeden geçemeyen parantezler
Vallahi aynı burada her şey
Bildiğin gibi... ... (Her gün birbirinin benzeri...) ... Evet, bu sabah bir sallandık, Küçük bir depremmiş, korkmadım. ... (Burada olsan korkmuş gibi yapardım. Koşar gelirdin yamacıma. Kuşburnu demlerdim kahvaltıda iki kişilik Yine yumurta yemezdim, kızardın Seni özlüyorum, Anlatamadım...) ... Bahar da gelemedi, Hala ayaklarım üşüyor geceleri. ... (Dün, bana aldığın o renkli o çoraplara baktım Elime aldım, kokladım, etiketi burnumu çizdi Kendime güldüm sesle, Yine giymeye kıyamadım. Ben, Seni özlemeye alışamadım) ... Yok, gayet iyiyim. Bazen sıkılıyorum. ... (Eski süpürgeyi çalıştırıyorum odanın ortasında Oturup kapıya bakıyorum öyle. Elektrikli çaydanlığın fişini çekmiyorum, Vitamin haplarımı içmiyorum, Seni deli gibi özlüyorum. Saç tıraşını yaparken, ensende yol yapacağım gelince. Atletlerini pembe çoraplarımla yıkayacağım. Kazaklarını giyeceğim, üzerine parfümler sıkacağım. Ajandana göz kırpan tavşanlar çizeceğim, Komik kamyon yazıları yazacağım kartvizitlerin arkasına Kahvene şeker atacağım. Gel artık, Özlemekten sıyıracağım.) ... Ha evet... Dediğim gibi, her şey aynı Sen iyi ol yeter, bekliyorum ben Zaten şurada ne kaldı... 08.02.2022 |
Emeğine yüreğine sağlık
___________________________________Selamlar