Kendinde Saklı Kalan Ses// bekes* ve alıngan bir yasemin ağrılı gecenin telaşına eşlik ediyor tari** girdabın ısssız koynunda uykusuzluğunu emzirirken güneşin doğuşunu özlüyor // sıra dağların ardıdır konakladığın zula incinmiş dilin paslı incinmiş dilin kendi nefesinde tutuklu yaşıyor öfkende serkeş sabahlar üşüyor yosun tutmuş kör deltanın kıvrımlarında öfken bitimsiz kum tanelerini sayıyor ne kırmak ne de kırılmaktır ilken kendi koynunda sakladığın izsizliğin kelimelerine yansıyan ruhun uğuldayan direncin ısıran suskunluğun bir kılıç keskinliğinde bilenen kimsesizliğin sadece kendinde gömülüdür ve sen henüz dokunmadan sazının teline sözleri kanıyor içindeki sesinin * kimsesiz ** karanlık Heidi Korkmaz, (!) 2021 Sthlm |
ağrılı gecenin telaşına eşlik ediyor
tari** girdabın ısssız koynunda
uykusuzluğunu emzirirken
güneşin doğuşunu özlüyor //
Tebrik ederim
Yüreğine kalemine emeğine sağlık