UmutSana söyledim benimle üçma bu uzun yolda açlık var susuzluk var ayrılık var ölüm var keşke uyanmasaydin hiç o dar yuvada çölleşmiş beynimde sığınmacı düşünceler çaresizlik sınırında intihar ediyorlar yaşlanmış arzular bir avuç umut hevesinde kanat çırpıp daha da takılıyorlar dikenli tellere kopmuş kuş tüyleri esen bir rüzgarı bekliyorlar götürsün kana boyanmış kuş nağmelerini dağın ötesindeki buğday başaklarına M. Ahmedizade |