0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1712
Okunma
Sevgilim! gözyaşların gibi
Ayrılık mendiline silip
Gurbet çöpüne attığından beri
Bulunmuyor güneşin sıcaklığında bile
Karakışın tanrısından habersiz
Dudaklarından aldığım o gizli sıcaklık.
Geceleri mehtapta
Yavaşça gelip sokağımızın başında
Giydirilmiş olan o başörtünü kaldırdığında
Saçlarına okşarken
Bir anda olsun bile bulunmuyor
Esen özgür yellerin kokusundan o bayıldığım
Şu çiçekler arasındaki dolaşan
Çocuklardan da özgür rüzgarlarda
Memleketim benim
O güne inanırım
Boynundan karakışın tesbihini çıkaracağım
Ayrılık hapishanemdeki
Gönlümün sana karşı sevgisini
Üzerinde ümütlerimi oyduğum o kolyeyi
Sürgün ömrümden ördüğüm zincire bağlayıp
Onun yerine boynuna takacağım.
Muhammed Ahmedizade
