DİYARBAKIR-TOPRAKBİR AVUÇ TOPRAK İSTEMİŞTİM DİYARBAKIRDAN, YOLLAMADILAR... RASTGELE BİR YERDEN GETİRİPTE BENİ KANDIRSALAR, RAZIYDIM... AMA ONU DA YAPMADILAR... KARPUZ KOKULU, ÇÖMLEK KEBABI KIRIK BİR AVUÇ TOPRAK... SARI SAÇLARI, KARA YÜZÜ, YEŞİL GÖZÜ GÜLEN ÇOCUKLARLA DOLU, PATİKLERİ YÜRÜMEKTEN ESKİMİŞ, YÜZLERİNDE ÇAMURLARLA UYUMUŞ O ÇOCUKLARIN BASTIĞI TOPRAK İŞTE AH DİYARBAKIR İÇİMDE UKDESİN, O ÇOCUKLAR KADAR CESUR DEĞİLİM GELEMİYORUM ONLAR ORDA NEŞELİ SABAHLARA MERHABA DERKEN, ATEŞ HATTI SİNDİRİYOR GÖNLÜMÜ ÇAY FİLİZLERİNİN KIZIYIM BEN OYSA, O ŞEHRİN AŞKI BENDE ÇOK BAŞKA. AH BİRİLERİ BİR GÜN SESİMİ DUYSA, BİR TEK TAŞ PIRLANTA DEĞİL... BİR AVUÇ TOPRAK İSTİYORUM DİYARBAKIRDAN... KOKLAMAK CİĞERLERİMİN SONUNA KADAR, YÜZ SÜRMEK, VE DE ÖPMEK.... KÜTÜĞÜMDE KALDI SADECE O BAKIR O DİYAR... TOPLADIĞIM ÇAYLARLA DEMLİ BİR KEYİF SÜRERKEN YANINDA MEZEM OLSUN NE OLUR O BİR AVUÇ TOPRAK... PARAYLADA DEĞİLDİ Kİ, BİR AVUÇ TOPRAK İSTEMİŞTİM DİYARBAKIRDAN YOLLAMADILAR.... SAADET BU ALEM... 20.08.2008/ÇARŞAMBA |