KAR MANZARALI İÇSES
Bir sevdalanma düşünün
Geleceği mumla aradığınız Bir his düşünün Defalarca kalbinizden vurulduğunuz Kanadıkça daha da derinleşen Bir sızı düşünün Ne gündüz, ne gece, ne de ay ışığının Aydınlatabildiği... Öyle derin, öyle ıssız, sessizce, kuytularda... Görünmeyen yüzü oldum hayatın yıllarca, Sustuklarımı içime kustuğum bir safra düşünün Tüm hücreleri ağrır mı insanın Dizginlerce ağladığım, mermilerce ağır yaralandığım ve kendime eziyetimin meziyetini yaşıyorum bugünlerde... Sonumu düşünmeyen kahraman olamadım belki Belki kendim edip buldum, Kim bilebilirdi ki enkaz altında harabe olacağımı... |