AZİZE'M XLIIBilki yalnızlık kula kaderin hediyesi Her fani ile yola çıkılmıyor Azize’m Senin yargılamaksa cümlesinin gayesi Söylediğin sözlere bakılmıyor Azize’m İhtirasa bürünen fitneden kaftan giyen İsa’ya büyücüsün Resül’e çoban diyen Dedi kodu yaparak kardeş etinden yiyen İnsan denen mahlukat çekilmiyor Azize’m Geçip de bir kenara uzaktan eyle nazar Kimi oyunlar kurar kimi oyunlar bozar Zalime munhasırdır dünya denilen pazar İyi olanlar orda çekilmiyor Azize’m Malı mülkü yok diye hep hakir görülen var Hakkı konuşur diye yurdundan sürülen var Suçsuz günahsız yere çarmıha gerilen var Zalimlerin bileği bükülmüyor Azize’m Düştüğünde anlarsın söylediğim her sözü Zaman ile tanırsın fani denilen yozu Dilli ayrı laf eder başkaca bakar gözü Neslini kınamaktan sıkılmıyor Azize’m Mehmet Kılıçel Soğukdoğulu Dost kalemlerden inciler müteşekirim katkı, yorum ve beğenide bulunan herkese Gidicidir dünyada gelip geçen her fâni Ölüm peşimizdedir belki olacak ani Yüzlerce yıl yaşayan Nuh Nebi nerde hani Bu dünyaya hiç kazık çakılmıyor Azize’m... Şükrü Atay (Türkmenoğlu) Bu ne güzel tespitler beşer elbet şaşacak. Bir arpa boyu gidip sanır dağlar aşacak. Beleş bulunca malı var mı sa’ye koşacak. Kul hakkını soğurup umursamaz Aziz’im...Neneh |
saf şiir tarafından 1/27/2022 1:44:49 AM zamanında düzenlenmiştir.