GECELER

Geceler...Davacıyım...Beni hüzne boğdunuz
Uykularımı bölüp evhamlara koydunuz
Kah sevda meselesi getirdiniz önüme
Çürümüş tavanlardan korku aktı beynime
Keşke bundan ibaret olsa yaptıklarınız
Ruhumu sıkar durur karanlık yularınız
Bazen gelecek güne hislerim dalar gider
Dakikalar sıklaşır nefesim isyan eder
Ve sonra peşi sıra dökülür düşünceler
Sürer gidiş gelişler akar gider geceler
Hoop! Birden irkilirim oynayış var kanımda
Karışık düşünceler çizgi olur alnımda
Her olayı kendimce çözmeye çalışırken
Açarım tül perdeyi bakarım vakit erken
Ay asılmış göklere ya hilaldir ya da tam
Sokaklar boşalmışlar sessiz garip bir ortam
Her şeyleri gösterir odamın penceresi
Işıktan bir halkadır dolunayın çevresi
Karanlık gök delinir parlayan yıldızlarla
Yokluğu hatırlatır karşıdaki boş tarla
İşte böyle kaygıyla örülüdür geceler
Gecede konaklamaz yüz güldüren neşeler
Keder dörtnala gider karanlık duvarlarda
Aynı hisler depreşir gönül sultanım yarda
O ve ben...Rakipsiz ortağıyız uykusuz gecelerin
Ayrı ten...Aynı derde dalarız gecede derin derin
Söyle ! Nasıl çözülür bitmeyen bu sevdalar ?
Neden engeldir bana yeşilden yoksun dağlar ?
İnsanlar akın eder rüyama sıra sıra
Çok acı dokunurlar kalbimdeki nasıra
Geceler bir tablodur koyu renklerle dolu
Bilmem nasıl çizmişler bu kadar ağır tonu
Odam boş,gök simsiyah,düşüncem lime lime
Yıldızlar umut gibi göz kırpar yüreğime
Aaah ! Bazen bu kıvılcım yok olur gecelerde
Tam o anda ararım benim tesellim nerde ?
Aşkta mı, davada mı, makamda , mevkide mi ?
Rotam belli olmazsa nasıl gider bu gemi ?
Aşk beynimde kaşıntı , dava içimde yankı
Makam icraatsızlık , mevki bayıltan rakı
Böyle yataklık yapar geceler fikirlere
Zihinler meşgul olur her olayla boş yere
Beni böylesi hisler gelir, sarar, yakalar
Düğmeler kopar gider, yana kayar yakalar
Söyle ! Nasıl sakladın derbeder sarhoşları ?
Nerelerde kırdırdın yudumlanan boşları ?
Peki mutlu mu şimdi seninle biten ayyaş ?
Belki aklı dumanlı ve belki gözünde yaş
Sararırken simalar aileden uzakta
Geceler perde olur asla görünmez hata
Sabrım dimdik ayakta hüznün bir sonu vardır
Geceleri çürütür şu yazdığım her satır
Varsın dertler oynaşsın sonraki gecelerle
Ben yine rahatlarım yazdığım dizelerle
Bitmeyen coşkuları karanlığa salarım
Haykırırım geceye... Böyle oyuna varım !!!...



Yahya TOPAL
12.02.1997
Kırıkhan / HATAY