GECELER
GECELER
Geceler...Davacıyım...Beni hüzne boğdunuz Uykularımı bölüp evhamlara koydunuz Kah sevda meselesi getirdiniz önüme Çürümüş tavanlardan korku aktı beynime Keşke bundan ibaret olsa yaptıklarınız Ruhumu sıkar durur karanlık yularınız Bazen gelecek güne hislerim dalar gider Dakikalar sıklaşır nefesim isyan eder Ve sonra peşi sıra dökülür düşünceler Sürer gidiş gelişler akar gider geceler Hoop! Birden irkilirim oynayış var kanımda Karışık düşünceler çizgi olur alnımda Her olayı kendimce çözmeye çalışırken Açarım tül perdeyi bakarım vakit erken Ay asılmış göklere ya hilaldir ya da tam Sokaklar boşalmışlar sessiz garip bir ortam Her şeyleri gösterir odamın penceresi Işıktan bir halkadır dolunayın çevresi Karanlık gök delinir parlayan yıldızlarla Yokluğu hatırlatır karşıdaki boş tarla İşte böyle kaygıyla örülüdür geceler Gecede konaklamaz yüz güldüren neşeler Keder dörtnala gider karanlık duvarlarda Aynı hisler depreşir gönül sultanım yarda O ve ben...Rakipsiz ortağıyız uykusuz gecelerin Ayrı ten...Aynı derde dalarız gecede derin derin Söyle ! Nasıl çözülür bitmeyen bu sevdalar ? Neden engeldir bana yeşilden yoksun dağlar ? İnsanlar akın eder rüyama sıra sıra Çok acı dokunurlar kalbimdeki nasıra Geceler bir tablodur koyu renklerle dolu Bilmem nasıl çizmişler bu kadar ağır tonu Odam boş,gök simsiyah,düşüncem lime lime Yıldızlar umut gibi göz kırpar yüreğime Aaah ! Bazen bu kıvılcım yok olur gecelerde Tam o anda ararım benim tesellim nerde ? Aşkta mı, davada mı, makamda , mevkide mi ? Rotam belli olmazsa nasıl gider bu gemi ? Aşk beynimde kaşıntı , dava içimde yankı Makam icraatsızlık , mevki bayıltan rakı Böyle yataklık yapar geceler fikirlere Zihinler meşgul olur her olayla boş yere Beni böylesi hisler gelir, sarar, yakalar Düğmeler kopar gider, yana kayar yakalar Söyle ! Nasıl sakladın derbeder sarhoşları ? Nerelerde kırdırdın yudumlanan boşları ? Peki mutlu mu şimdi seninle biten ayyaş ? Belki aklı dumanlı ve belki gözünde yaş Sararırken simalar aileden uzakta Geceler perde olur asla görünmez hata Sabrım dimdik ayakta hüznün bir sonu vardır Geceleri çürütür şu yazdığım her satır Varsın dertler oynaşsın sonraki gecelerle Ben yine rahatlarım yazdığım dizelerle Bitmeyen coşkuları karanlığa salarım Haykırırım geceye... Böyle oyuna varım !!!... Yahya TOPAL 1997 Kırıkhan / HATAY (Topaloğlu Tatlıcılık) |