Köyde Akşam Güneşiişte gün çekildi dağın arkasına kırmızı rengiyle güneş bırakıp gidiyor bizi uzaklığa ayrılığa ait şarkılar bırakarak gün boyu baharı yaşadık hiçbir gölgeyi yaklaştırmadı Köyün her karış toprağı beslendi şaka yapıp duran arılar kah kurtulamıyor suya düşmekten kah öfkesini alıyor bizden iğnesi kaç can yakıyordu ellerimiz taze ceviz yemekten boyanıyordu ya çember çeviriyorduk ya da çocuklaşıyorduk ekin tarlalarında soluk hayallerimiz kuş olup uçardı yarınlara dair yorgunduk ekinler denk yapılırdı şahra taşırdık patika yollar severdi izlerimizi inişli çıkışlı dere tepeler saç örgüsüne benzerdi Köye yaklaşmak güzeldi telaşlı kuşlar olurdu el sallardık yürüdükçe uzardı yollar Ağustos sıcaklarında Payam Dut ağaçları başında okuduğumuz türküleri dinler miydi göz değmemiş sevdalarımız ve bizi görürdü gecenin aydınlığı yıldızlar ayın sıcaklığına sarılırdık uzun gece beklerdi Köyü bir horoz şafaklarda uyandırırdı bizi … Mustafa kaya 25.01.2022 / istanbul |