Bazen olur ya, öyle zamanlar,
Ne istediğinizi kendiniz bile,
Anlamazsınız hayattan,
Ya da hayat sizden ne ister,
Çözemezsiniz,
Her zaman bir umut arar,
Her şeye olumlu yönünden de
Bakmaya çabalarsınız..
Her şey bir anda üst üste gelir,
Zaten kanun gibi bir şeydir bu,
Bir şey ters gitmeye başladımı
Üst üste gelmezse olmaz..
Tam kafanı çıkarırsın,
Şöyle oh be derken,
Bir bakarsın ki yine bir şey
Cat kapı davetsiz misafir misali,
Hazırlıksız yakalar seni..
Olur işte bunlar,
Bir döngünün içinde..
Bu gibi zamanlarda,
Zordur insanın,
Yeniden topralanması..
Deneyimliysen zorluklara
Göğüs germek konusunda,
Yıkılmayacaksındır,
Hayat seni bir güzel pişirecek,
Deneyimsizsen bu konularda,
İlk şoku atlattıktan sonra,
Daha güçlü olmanın
Ne demek olduğunu
Anlamaya başlayacaksın..,
Öyle, ne güce, ne paraya,
Ne mevkiye bakıyor,
Bunlar !
Asıl güç insanın ruhunda benliğinde
Hissetiği ve yaşadığı..
Ne kadar savaşçışın ve ne kadar
Tahamül edebiliyorsun,
Bir fiskede yıkılıyor musun ?
Yoksa top, tüfek, tank,
Geldiklerinde bile üstüne..
Dimdik ayakta durabiliyor musun ?
İşin mecazi kısmı bu tabiki
Karga tulumba işte hayat !
Sen yine de bunlara rağmen
Şunu demelisin..
Bana bulaşma karamsarlık..
Enseyi karartığın vakit,
İşte o zaman işin bitmiştir,
Ruhun can çekişmeye başladığında,
O gün artık sen, kendi mezarını
Kendin kazmaya başlarsın,
Bu sebepten ötürü,
Anlamak zorundasın,
Seni öldürmeyen,
Her zorluk, seni daha da
İleri taşır ve güçlendirir..

Şiir: Gönül Çeşli
17.01.2022