Peygamberim methetti bu muzaffer orduyu,
O ordu ki, zaferler kazandı tarih boyu.
Çünkü komutanının kalbi iman doluydu.
Bırakın, bırakın benim imanlı ordumu!

****
Saldırınca düşmana, komutanı en önde,
İtaatkar erleri; emirlere amade;
Allah Allah deyip giderlerdi şehadete.
Yok etmeyin, bırakın bu imanlı ordumu.

****
Tarih boyu Hakk için cephe cephe savaşmış.
Binlercesi bu yolda şehadete ulaşmış.
Tarih yazıp, çağ açmış, eskisini kapatmış.
Bırakın, bırakın benim imanlı ordumu!

****
Malazgirt’ten Otlukbeli, derken Ridaniye,
Altın harflerle yazdırmış ismini tarihe;
Cihan harbinde ‘Çanakkale geçilmez! diye.
Şuursuzlaştırmayın bu imanlı ordumu.


****
Cepheden cepheye niçin koşup durdu dedem.
Sırtta bebek, omzunda mermi taşıdı ninem.
Dedi: Can veririm, iffetimi asla vermem.
Şuurundan ayırmayın imanlı ordumu.

****

Ey paşalarım, ey komutanlar bilesiniz!
Orduma komutan olma şerefindesiniz.
Nedir küffarın ‘çekiç güc’ü, sizler nesiniz?
Coni’ye muhtaç etmeyin imanlı ordumu.

****
Benim şanlı ordumun nesi var ki? Yurdumda,
Güm güm çekiç sesi duyar oldum öz yuvamda.
Bu halimize ninem de üzgün hem anam da.
David emrine vermeyin imanlı ordumu.

****
Bırakın isteyen oruç tutsun, namaz kılsın.
İsteyen gümüş, isteyen altın yüzük taksın.
İsteyenlerin eşleri de örtüne bilsin.
Ordudan atmayınız imanlı subayımı.

****
Yurt benim, yuva benim. Gökte Al Bayrak benim.
Er benim, erat benim. Yer benim, silah benim.
Komutan Bush olacaksa, asla olmaz derim.
Bırakmayız Coni’ye imanlı ordumuzu.

H.D.S.