Gece gündüz arasında
Başına yıkılmıştı Güvendiği dağlar
Dost deyip sır verdiği insanların Çıkarı bittiğinde eski günleri unutup Sırlarını yedi düvele satığında Sustu çare olmadı uykusuz geceler yaşadı Dilsiz duvarlarla konuştu gözleri yoran Tavana baktı yine de ruhu huzur bulmadı Dönüp dolaştı dört yanı çıkmaz sokakta Sarıldı kalem ile kağıda yazdı gönülden Geçen hüzünlü hüzünsüz ne varsa Mürekkeple beyazın üzerine Huzur buldu uykusuz geceleri yaşatan akıl Şair olmuştu birden sanki Yazdıklarına bakıp okudukça Hiç şikayet etmeyen sıkılmayıp dinleyen Sırını başkasına satmayan sadik şiiri dost edinmişti |
Emeğine yüreğine sağlık
_____________________________________Selamlar saygılar