Vurgun (Dört)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Israrla umut gelecek elbet yalnızlığıma Şu köşedeki denizden atlayacağım Tutun beni balıklar Aklınızda tutun Üç saniye sonra sormayın bana Bu atlayan kimdi serin sulara Köşeden dönüp geleceğim Bekleyin beni insanlar Biraz ıslanmış dönebilirim Korkmayın yağmur yağmadı hala Hala tuzu kuru yaşayabilirsiniz Sokak aralarında Işıkları da unutmayın ha Siz söndürmezseniz kimse karanlık tutamaz Işıyan her şafağa Biri ışıldakları getirsin usuma Zihnimde gece çökmeye başlamak üzere Başlarken bu karamsarlık Dönüştüreyim ikilimi bilinmez Yenici ve yiyici sözlere Unutuyorum sanırım Kimsesizliğimi kemirmeye başlayan biri vardı Arka sırada Saçımdan tutuyor güya Saçım gölgemin en başında Gölgemse ayaklar altında Ayaklarımın bastığı yer kadarım Atlayacağım Dönüp geleceğim Yağmurlar yağdıracağım Islanacaksınız ey insanlar Beyniniz eriyecek sonra Balık tutmaya başlayacaksınız usunuzda Tuzlayın eriyen yanlarınızla Kokmasın bir daha ki vurgun seferi uzakta Uzak dediğime bakmayın siz aslında Bazen bir şiir bazen bir başlık kadar yakında Vurgun dört diyeyim ben buna Sizler beşi ısmarlaya durun ahir zamana |