Hikâyem (Yağmur)
Gözlerimden düşenler sanılmasın gözyaşı;
Bugün, yağan yağmurları gözümde küçülttüm. Yüreğimden geçenle bulamadım uzlaşı; Düşen her damlalardan basamaklar büyüttüm. Adım adım yürümek... bu da neyin uğraşı; Topu topu yağmurla bir beraber özüttüm. Çakan şimşeklerden korkmak da neyin telaşı; Şimşeğe çarpılıp, bulutu eren hüthüttüm. Bir uçtan diğerine yol yapmış ustabaşı; Gözümün aldığı yedi renk; tek tek yol tuttum. Gök kubbenin gök kuşağı sanki pınar başı; Güneş huzmesinde suyu kanan yekvücuttum. Cemre göğe düşünce duman almış dağ başı; Baharla gelen göçmen kuşlarla kanat vurdum. Bir coşku, bir heyecan, sanki düğün, toy başı; Bugün ilmek ilmek her kuşa habitat kurdum. İlk açan çiçekten ilk öz alan, obabaşı; Yavru kurtlarıyla petekler ördüm de geldim. Tarlayı süren rençper çoktan yapmış işbaşı; Cansularına alın teri serdim de geldim. Ve yine sağanak başlıyor rüzgara karşı; Ve yine yeniden gözümde küçültüyorum. Direnme yürek, karış karış gezdim ben arşı; İçinde mutlu mesut güller büyütüyorum. |