Gerçek bir hayat hikâyesi Asya şimdi kanserle savaşıyor hiç sevilmemiş sevmeyi bilmeyen çocuktu o hala

Siz hayata bir sıfır yenik başladınız mı hayallerin nedir diye sorulmadan
sizi de astılar mı dar ağacına .

Asya, baba öğlen yemeğini getirdim

Oturdum berber koltuğuna
makas sesini duymadan kalkarmıyım
her gün o koltukta saçımdan bir parça koparıp
edermiş gibi yapardı babam
her seferinde bir telini elime koyardı kestim diyerek.

Annemin yere tükürüp
kurumadan eve gel dediği
kulağıma takılı bir küpe
kulağımı delik deşik eden bir sözdü
Aklımı oynatmamak için
At gibi koşturduğum ayaklarım Sağa
sola düşüp kalkmalarım
devenin hörgücü gibi sırtımda kardeşim
koşa koşa eve giderim
/

Annem bir elinde tığ
bir elinde dantel ipi
dili kılıçtan keskin feleğin çemberini işlemiş ince ince çeyiz olarak
örüyordu sanki.

Nerdemi kalmıştım gene?
ben bu burun büküş bakışını
tanıyorum
ama yalanım hazırdı
yalanlarımı hep cebimde bozuk para gibi saklamışım


Kral Mehmetin kızı Asya dediler benim adıma.

Kurdum her zaman ki çilingir sofrasını,
bu sefer benim şerefime oynadı
ince belli şişeler
iki tek atıp iki yudumda
kestiler Nişanımı
taktılar yirmi dört ayar kelepçe parmağıma
elimede bir resim tutuşdurdular
Adam edeceğim insandı " O"
beni "O" Büyütecekti.

Dar ağacına çıkarak
adım adım yürüdüm Geleceğime
Sevilmemiştim ki hiç
sevgi neydi

İnanarak sevmek mi
görmeden sevmek mi

/
Yüreğimin acılarını Baba evine gömüyordum artık
bir mal davasının ilk duruşmasında
ortaya konan sanıktım artık .

’-Beyazlar içinde kefeni giydirilmiş Hayatı satın alınan bir Çocuk .

/
her çocuk gibi masal dinlemek isterdim masal olmak değil
Yıllar her günüme bin dert
yükledikçe yükledi
yüreğimden kopan
binlerce taş parçası kaya oldu
kayalar üst üste bindi
koca bir dağ oldu
hayatıma koca bir dünya sığdırdım
,eledim eledim durdum

Güneş bu dağların arasında beni bir türlü göremedi
bende Güneşi .

/
Bugün yağmur gibi akıyor
gözlerimden yaşlarım
bir çığlık attım gökyüzüne
elimde beş taşlarım
geride bıraktığım çocukluğum
Alfabelerim
yarım kalmış şiirlerim
ve bitmeyen hikayem

/
kapatın artık perdeleri
Akşam olmadan bir ezan vakti
duyulsun selam
Ruhumu özgür bırakın
Güneşide toplayın benim için
karanfillerde toplayın
toprağım için
/

örtün üzerimi artık çok üşüyorum
sanmayın ki hava soğuk
iklimler hep bana sıcaktı
kederimden çok
üşüyorum



Ayşe caniberk
gümüş kalpler