Karanfil
Yıldızlar kadar parlak, semalarda duygular,
Bir ölüm var yaşamda, ah bir de sevgi parlar. Hüznünü kıstırıp bir garip insan bugün, Ebedsiz varlıkların ölümüdür işte dün ve de bugün. Ey insan ne huzura kemalsin, Kelamın bile bir çeşit kokudur ya, Bir nehirde sen bugün, sanki miski ambersin, Gecene gününü örtüp, huzura ereceksin. Sorgular, düşünür, yaşar hayatı insan, Doğar, büyür, ölür, kalır geride bir an, Geçmişten sanrılar kaplar yaldızlı geceleri, Ve önümüzde karanfiller açar, bir ayrılık çiçekleri. |