YILDIZININ PEŞİNDE KOŞTUKÇA
Ateşden bir gömlek giymiş çıkarmıştım içimdeki saklı duygularımı
bütün benliğimi toplayıp, gittim kapısına ayaklarım titriyor ,ellerim birbirine teselli verircesine sarılıyordu birbirine , gözlerimde utanmış ağlamak istiyordu nedense kalbini bir yokladım banada bir yer varmı oturabilirmiydim bir ömür boyu mutlu ve mesut nedensiz bir korku kapladı bedenimi parlayan yıldızını bulmuştu yüreğim neden korkuyordu ki bu kadar Sevgi bahçesini bilirmisiniz? yüreğini kaybedenlerin buluştuğu sevgi ormanı gibidir ne çok aşıklar gelip geçti yollarından ,hiçbirisi bulamadı yıldızını ya gebe değildi yada çok erken di sevmek için herkes dönüp arkasına bir kez daha baktı bir kelepçe takılmıştı parmaklarına dönüşü olmayan bir köprüden geçilecekti kıldan ince kılıçtan keskin bir yoldu burası kimi sevgisini vurup yaraladı yüreğinden kimisi katili oldu sevdasının kimide vazgeçti sevdasını yaşamaktan pencerenin önünde yolunu gözlerken , dağınık saçlarımı rüzgarında savrulurken gördüm birden , mühürlenmiş ti bakışlarımız, ben ona hayaldim o bana gerçek, yediğim ekmekti içtiğim suydu sanki iştahımı bile benden almıştı tadı tuzu eksikti bütün yemeklerimin, Elinde bir demet gül ile gidiyordu yüreğimin sokaklarından o her adım attığında depremler oluyordu sanki ve yer yarılıyor beni içine çekiyordu sanki hangi gözler çalmıştı aklını Maviyimi seviyordu yoksa Elayımı güzellik arıyordu Kırmızı bir güle layık değildi ki Gözlerim hayat bana çok kelime öğretmişti bende şiir yaptım baharı beklerken kışa döndü hayatım sen gerçektin bende hikayesini yazan bir şair mevsimi değil belki sevmenin ama seni satır satır sevdim hiçbir hecemden düşmedin ve adını andıkça hiç kekeleme dim sen ilk harfimdin adın Adıma yakıştı bende sana seni sensiz yaşamak güzeldi bir demli çay bir bardak su iki çift şeker mutluluk parkında kaldı "-tıpkı hayal ettiklerimiz gibi yıldızının peşinde koştukça oda koşar senin gibi.. Ayşe caniberk Gümüş kalpler |
İnsan en güvendiğinden darbe yedi mi duyguları da köreliyor, şekerin çayda eriyip kaybolduğu, soğuması gibi.
Emeğiniz içsel yakınmaları beri alıp postalanmasını bekleyen zarfa konmuş mektup gibiydi Ayşe Hanım.
Kaleminize yüreğinize içten tebriklerim sevgimle.