Mil çektiğin miydi yoksa kıyıma uğradığım iyi de metazori değildi yürekten gelen sevgim: tümlenen varlığın hümayunu tanrısal bir gizem içimde saklı kerametin albenisi elbet hicretiydi mevsim yalnızlığın ve dik alası sızıp da kaldığım şiirin bestesi…

Ah, şair, elem yüklü sığınağım
Belki bir kuytu belki tapınak
İşbu aşkın kefareti
Mizacım sakınırken gözümden seni
Bense uydu olmuşum bir kez mevsime
Ne esirim ben ne de sıradan bir nesirdir kalemin dillendirdiği
İmbatlarda saklı feryadım
İman gücümle kardığım her an her gün
Milimi milimine aynıyım hem ben ezelden
Tökezlerken ansızın elimi uzattığım
Varsa yoksa sevgi diye sızlandığım
Bilumum ruhu da savsakladım ölürken
Ölümüne sevdiğimdi beni bana saydıran.

Arz ediyorum, şair
Arşı alaya çıkmış bir kere varlığım
Bir hutbe ise sarmalında hidayetin
Sana göre bir ukde başından savdığın
Rengim kâh beyaz kâh pembe
Siyahı da sevdim ben ötelendikçe
En çok önümü gördüğüm karanlığın titrinde
Bir mumdum
Bazen mumdan öte
Muradım mı sökün eden hece hece?

Belki de mizacım hem aykırı hem soylu
Soy ağacımdan esinlendiğim o üşüten Çamlıca rüzgârı
Gülüyüm ben ailemin
Fidanlar ektiğim
Gönlümün seyrüseferinde
Varsa yoksa iman gücümle fethettiğim:
Bir şehirsem ablukaya alınan
Bir şiirsem çoktan gözünden düşmüşken
Şükür düşkünlüğüm inanca
Düşmedim ben henüz ne dara ne yere
Yaren bildiğim kelamın olmalı ise bir maruzatı
Edimlerde saklı benim maharetim
Kalp gözüme itikadım
Aşkla kıyama durduğum
Her fasıla havsalam almaz kimi zaman
Kimdir dostum kim düşman…

Hicaz makamında geceden sökün eden
Hacizli yürekleri ferman bildiğim
Ne feryadım ne figanım
Müspet menfi de olsa duymalıyım neyse sözün
Sözlendiğim şafak misal
Sökülen dikişlerim varsa yoksa aşk diye sarıldığım sancak
Hayallerse masal bildiğim
Gerçekler elbet yüzleştiğim
İndinde bu hüznün
Mutlak yargılarla olmadım hemhal.

Aşkın gücüdür benimki
Yüreğin de hörgücü bitimsiz özlem
Öznemle geldim bucağına
Özümle sözüm nasıl ki bir
Ne kaygandır sözcüklerim ne de yüreğimde saklı kibir
Bir kirse üstüme bulaşan
Elem gücünde bir hazan ellerimden akan
Alnımın da akı
Kardığım her hece her anı
Varsa yoksa inancım yüreğin de sarkıtı
Devasa bir eksen, şair
İmlerin tehdidi
Rüzgârın feri
Huzurun da yelkeni
Bildiğin ne ki söylemediklerimin yanında?

Ses etmem bundan sonra
Yüzü suyu hürmetine inancın
Eksik de etmediğim kadar seni dualarımda şair…
Varsın eksik etekli desinler
Varsın essinler ve püskürtsünler öfkelerini yüzüme.

Hem matemim hem meltem
Hem sıcak hem soğuk ellerim
İman gücümle çıktığım kadar merdivenleri
Şerh de düştüm ben bir kez ölüme
Nasibim neyse başım gücüm üstüne
Meyleden şu yüreğim düş gücünde bir hayal olsam bile
Hiç olmadığı kadar gerçeğim ve gerçeğiyim evrenin
Varsın yatıya kalsın yalnızlık ve hüzün
Dik başlıdır mizacım
Dik durduğum kadar esip de gürleyen fırtınada