GÜNBir başlangıçtı Gün, Delice ve sabırsızca, Yaşamak için güzeldi. Ama öyle sıradan değildi, Sokaklarda yalnızlıktı. Gün tasaydı, araftı san’ki... Bir sondu Gün, Yılların kendini aklamasıydı. Doğan günde geceler ayazdı. Ayazın gözlerinde hüzün vardı. Yıllar kaçak, anılar tuzakdı. Gün ayazdı, araftı san’ki... Hep beklenendi Gün, Sıkışmış sahipsiz duygular vardı. Yıllar ayaz gecede sorgulanandı. Nedenlerin niçinlerin içinde yandı. Gün bu gündü, Masumdu, özgürdü ama küskündü, Geleceğe doğuşdu. Gün beklemekdi, Oysa gelen düşdü. Gün sondu, araftı san ki... Yaşa ve gör, Acı çek ama unut, Sev ama incitme, Sevil ama unutma, Gelecek bugündü, Bugün tutkuydu, Tutku şiir oldu. Gün ŞİİR’di, araftı san ki... Ekrem ÇETİNKAYA VaTaN25 20.12.2021 |