0
Yorum
7
Beğeni
4,5
Puan
315
Okunma
şahsi sorunlarla edebiyat yapma taraftarı değilim ancak toplumu ilgilendiren konularda özel hayatın hükmü kalmaz.kudüste yaşamak için istanbulu terketke yalnışlığı var hayatımda.buna yaşamak deniyorsa artık.dışarı çıktığım anlar olsada şehir hayatına uzak olmam gerçeği beni kahrediyor.her şeyin özeti gibi bu tespit.subjektif olsada sosyalleşme gerçeğini nerde aramalı sorusu için yaşlanıyor mevsimler.şehir hayatı birazda yalnızlıktan uzaklaşmayla anlamlı.bir vapurda şiir okumanın hazzını yaşamak arzusuyla yaşayanlar için nasıl bir insan olmalı sorusu.işte bunlar bir iyilik fikrine taşıyor insanları.bunlar anlaşılmalı şehir yaşamından her şeyden önce.
keder yüklüydü zaman
kuruyunca hatıralar güneşte
acıyla yoğrulmuş topraklara bakıp
bir gülü kurtarma telaşıyla geçiyor zaman
ve kendi içimin karanlığında
bana sokulan kent için kırılıyor çiçekler
hep yaz ve sonbahar beklenen yolculuklar için
bataklık çekiyor kuşların masalını
öğrenecek çocuklar taştan arınmayı
tatlı bir telaş gibi gülünce gözleri.
nedim demirbaş
1 şubat 2020
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
