Yılın son günleri bir bak geriye.
Kazanım yok ki zamanla eriye.
Umut bağlanır mı hiç serseriye.
Bağlamışlar bir ’’dış güç’’ü seriye.
Düzelir diyerek bekler haybeye.

Beceriksizliğe kılıf ararlar.
Öyle davranır akıla zararlar.
Alır akılsızca menfi kararlar.
Milleti cahil ,anlamaz sanırlar.
Denerler olmazı bekler haybeye.

Alim çok ülkede hep ekomomist.
Bir görsen ne halde oynarlar twist.
Raydan çıkmış ehliyetsiz makinist.
Kaygandır durulmaz oldu artık pist.
Ritm bilmez davul çalar haybeye.

Tahterevalliye biner kaykılır.
Denge tutturamaz yere çakılır.
Aklı sıra yürüyene takılır.
Acemice etrafına bakınır.
Dostu da kalmadı ısrar haybeye.

Duydum ki düzlüğe çıkmak istermiş.
Yeni dostları da refik , mistermiş.
Bükemeyeceği kola pislermiş.
Biliyor sandığı bomboş hislermiş.
Olumsuz kanıya varmış haybeye.

Çala kaşık saldırıyor sahana.
Kendinden değilse bulur mahana.
Selamsız sabahsız girmiş de hana.
Gıpta ile bakmış bizim Şahan’a.
Karşılayan yokmuş onu haybeye.

Dölek dursun Köroğlu’nun düldülü.
Kurudu köy ötmez oldu bülbülü.
Yayla bitti açmaz oldu sümbülü.
Çiftçi dersen borç gırtlakta gömülü.
Güneş doğacakmış bekler haybeye.


Emine Balı Oğuz.