SEN GİBİ
Gökyüzünü kaplayan karanlık,
Her tarafı çarşaf gibi örtmüş.
Sanki yerle gök bir olmuş
O kaca dağlar dahi yokmuşcasına
her taraf düz bir siyahlık...
Sadece bir kaç yıldız parlıyor
Onlar da gözlerinden nasiplendiği kadar...
Ve biliyorum ki bir yerlerde ay var
Fakat nedense ışık saçmıyor, görünmüyor
Yoksa saçların mı kapatmış
Ondan mı görünmüyor.
Yoksa, yoksa o da mı bana namahrem
Tıpkı ay parçası cemalin gibi...
Sevdiğim günden beri sen gibi...
Sevdan gibi...
Yanı başımdaki göle varla yok arası
gölgeler düşürüyor ağaç dalları
Tıpkı alnına düşen zülüfler gibi...

Damlalar düşüyor yanaklarıma bulutlardan
Yıldızların göldeki suya düştüğü gibi.
O an aklıma sen geliyorsun, ağlamaların geliyor,
Sen ağladıkça yüreğime düşen göz yaşların,
Ve dahi kendi ağlamalarım geliyor aklıma.
Ve bir sessizlik kaplıyor her yanı
Tıpkı gecenin, gecenin karanlığı gibi...
Bulutlar sessizce ağlarken sen gibi
Gökse gürlüyor bir anda içimdeki ben gibi...
Ayrılık sözleri gibi peş peşe çakarken şimşekler
Fırtınalar kopuyor yüreğimin her köşesinde
Olanca gücümle bağırıyor, haykırıyorum
karanlık bir kuyuya düşmüş gibi...
Ve sonra dönüp bakıyorum arkama.
Sağıma, soluma her bir yanıma...
Ama neye yarar,
Meğer, meğerki
Beni benden başka duyan yokmuş.
Sanki Karabasan çökmüş üstüme
Haykırışım, çırpınışım nafile...

Nedense papatyalar geliyor aklıma
Sarı, beyazlı...
Oysa ben hiç yapmamıştım "seviyor sevmiyor"
Üstelik çok düşkünde değilim. Papatyalara...
Niye geldiki aklıma...
Ben bir tek güle hayranım, o da sana benzediği için
Belkide, belkide senin sevdiğini bildiğim için geldi aklıma
Biliyormusun ben hiç papatya toplamamıştımda...
Ömrümde bir kez,
tek bir papatya kopardım
Onu da saçına takmıştım.
Zaten o günden sonra ne saçına dokuna bildim
Ne de papatyalara...

Hadi papatyalar neyse de,
Bu zifiri karanlığı yırtarcasına
vede dem vurmuş sessizliğe inat
başımın üstünde kanat vuran
bu bembeyaz güvercin de neyin nesi?
Ey, gecelerimin düşü
Ey gönlümün sevda kuşu
Bu sen misin? Sen misin ey yâr.
Fakat ne ben Mecnun’um nede çöldeyim.
Peki ya sen? Leyla desem Leyla değilsin
Serap desem serap değilsin.
Sen mi beni ararsın, ben mi seni ararım?
Allah’ım nasıl bir çıkmazdayım,
Hangi alemdeğim bilemedim
Rüyadaysam uyandır beni,
değilsem uyukuya daldır beni.
Her şey karma karışık
Her şey iç içe...

Nefesi (Orhan ÖZER)