YİNE DE MUTLULUĞUNU İSTEDİMTersine esince rüzgar başladı kaybedişlerim... Adını koyamadığım sevgimi duyuramadım Umutlar ekmiştim gönül bahçeme.. Yeşermedi,umudumu’ kaybettim,, Yaralı yüreğime sığdıramadım Bir başka kente uğurladım Kim varsa yanımda Umurlarında olmadığımı anladım Hep benim suçummuş gibi lanse edildim Ayak uyduramadım geçen zamana Gecenin ilerleyen saatlerinde Umut teknem yavaş yavaş yol almaya başladı Yüreğim sevgiyle karışık mürekkep pompalarken… Masum, safca sevdim,gitmesine boyun eğdim Yüreğime düşen ateş topuna rağmen Mutluluğunu istedim yürekten Durmasını ne çok istedim geçen zamanın Yalnız geçen mor akşamlarda Garip suskunluk çöktü üzerime,, Hayatım değişti bir gecede Yarınlar artık umurumda değil Her şeyi oluruna bıraktım Ayakta kalmaya çalıştım Sokağımda,,kuşların sesi yok oldu İçimde ki savaş dinmeyecek biliyorum Söküp içimden atmaya kalsamda Hala ismini sayıklıyor ruhum 🐋🐋🐋🐋 |