Uçurumlar
Uçurumlar
Dibin de dibi varmış Düşe düşe öğrendim Hayat acı çekmekmiş Yaşa yaşa öğrendim Ömrün çoğu gam imiş Sevinç, "az" elem imiş Dünya cehennem imiş Pişe pişe öğrendim Hayaller boş umutmuş Beni zaman avutmuş Kalbim, zihnim gömütmüş Deşe deşe öğrendim Dünyada mâna yokmuş Doğru bir dava yokmuş İlim de fayda yokmuş Boşa boşa öğrendim Dünyayı boşamayı Kaldım, bu aşamayı El gibi yaşamayı Paşa paşa öğrendim Derdin ilacı dertmiş Zayıfın hali pertmiş Gelen gidenden sertmiş Aşa aşa öğrendim Sığ suda yüzerlermiş Din ile sızarlarmış Düşeni ezerlermiş Koşa koşa öğrendim Çok kan akmış dünyada Zulüm çokmuş dünyada Sevgi yokmuş dünyada Şaşa şaşa öğrendim Cahil sözü makbulmüş İlmin azı makbulmüş Suyun yüzü makbulmüş Taşa taşa öğrendim Mademki her şey boştur Uçurumlara koştur Bibdipler nede hoştur Coşa coşa öğrendim Ali ÇOLAKOĞLU |