( Ölümsüz fikir)

*
Dediler ki bir komünist ölmüş
Dedim ki karanlıkları aydınlatan bir fener sönmüş.

Dediler ki bir komünist ölmüş
Issız bir sokakta
Kahpece vurmuş hainin biri
Almış canını
Kırmış hakikatin kalemini
Ve bir Hüzün Kaplamış geceyi.

Dedimki hiç kimse kesemez sesini
Yakıp
Kül etselerde bedenini
Gelir hesap sorar hayaleti
Sokak sokak Dolanır şehri
Ve Hep katillerinin ensesinde olur nefesi .


Dediler ki serseri bir mermi patlatmış beynini
Ve diz çökmek bilmeyen bedeni
Devrilmiş ulu bir Çınar’ın devrilmesi gibi.
Ve kanı kıpkızıla boyamış asfaltı
bir hüzün Kaplamış köhnemiş sokağı.

Dedim ki mermilerin öldürdüğü cesettir
Fikir asla ölmez ki .


dökülen o kıpkızıl kanlarla
Çizilen orak ve çekiçli sancak
Devrimci ellere yarışır ancak
Onlar ki yüceltiller halkı ve vatanı
Özgürler Dağı’nın zirvesine
Zeytindalı bayrağı asarak ..


benbeyaz güvercinler gelirler
Uhud Dağına konarlar
Kanatlarını çırparak Selam verirler
Özgürlük şehitlerine

Ve zeytin dallarını Atarlar Dicle Nehri’ne
Ve akıntı götürür Barış’ın müjdesini kıyıdaki şehirlere

Ve sonra
Fırat’la buluşur dicle
iki kardeşin kucaklaşması gibi
Kucaklaşır
Ve Esen devrimci Rüzgarı Mezopotamya ovasına
Köy kent tüm (ıraka)
Barış’ın muştusunu yayar

Ali çolakoğlu
Kasım 2019
Irak Ninava Telafer