SENSİZLİĞİ ÖĞRENDİM
Gözlerindeki masumiyetti beni sana bağlayan
İçimi titreten Her gece düşlerimi renklendiren Bir serçenin kanat çırpışı gibi Özgürdü sana olan aşkım Sensizliğimde Yaralarımı iyileştirmeyi öğrendim Kolay mı yalnız yaşayabilmek Dört duvar arkasından bakabilmek? Güzellikleri paylaşmak kolaydır Benim için değerli olan Yalnızlığımda yanımda kimlerin olacağıdır Mor akşamlarda bir sızı kalır içimde Güçlü kalplere ödül gibidir yalnızlıktır Bu akşam izin verdim Gözyaşlarımın sel gibi akıp gitmesine Geceleri yastığıma gömülüp ağlamasına Gözyaşlarım hançer misali saplansın bağrına Her gidenin ardından aradım mutluluğu Karlı dağların ardına sıraladım umutları Bir gün kalbimi donduracağını hesap edemedim Düşünmedim o serçenin kanadının kırılacağını Gökyüzüne sıralanan yıldızların Bir gün söneceğini düşünmedim Bugüne karışıp dünü unutamadım İçimde,durdurak bilmeyen yangını söndüremedim Bir zamanlar ’nefes’ diye içime çektiğim kokunu Kaybedişlerimin içinde arıyorum şimdi Öyle manasızca,anlamsızca gittin Gururumdan Sana gitme bile diyemedim Okumayacak olsan da kelimelerimi Seni sensizken yaşamak Bu kadar zor olmamalıydı 🐋🐋🐋🐋 |
Utangaçlığın
Yıktı bu aşkı
Ne oldu da sana
Güzel dillerini süslemedin
Seni seviyorum ile
Güllerinin
Altında ezildimde
Bilmedin sevdiğim
Ama senin hep
Canın sağolsun
Deyiverdim GÜNÜM ŞİİRİ nin verdiği ilhamla şairim,,
Harika eserine gelsin
İyi akşamlar dilerim