Firuze nefes
Firuze gül yüzlü Ötüken kızı
Hâlâ kıvrık mıdır gamzeli yanak Mütebessim ceylan gönül hırsızı Bu gece nefesim rüzgâra dudak Firuze gün ay’a ay yıla döndü Bekledim bekledim gelmedi haber Şarkımız bir hüzzâm fâsıla döndü Ne canda can kaldı ne gözlerde fer Firuze baharın fecrinde sızı Belirip belirip kaybolman niye Sanki kaf dağının ikbâl yıldızı Her isimde sensin aşkı himâye Firuze gecemde beliren ışık Ses telim kurudu ve hâlâ yoksun Ah solgun menekşe biçâre âşık Bir bilsen ruhumda ne kadar çoksun Firuze kalbimin titreyen sesi Belkıs kokulu mu busenin rengi Mâhzun sarayımın tek melikesi Yetmez mi aylardır hasretin cengi Firuze hayâlin belirmelidir Bu sokakta bitsin hasret savaşı Sensiz hakikâtim delirmelidir Gölgenle süslensin kaldırım taşı Firuze ifade edilmez merâm Anladın bilirsin anlayacaksın Eğer daha fazla kanarsa yaram Emin ol ardımdan ağlayacaksın Firuze ruhumun zümrüt dehlizi Gez dolaş kimsesiz sokaklarında Senden başka yoktur kimsenin izi Mâhkûm et ismimi dudaklarında Firuze adını semâya yazdım Söylesene ne gün bitecek firâk Eğer ki diyorsan bu aşktan bezdim Ger hüzün yayını okunu bırak Firuze sükûtun ıslık çalmalı O okla yerlere serilmeliyim Özge bir yalnızlık yükü olmalı Makberî’ce tekrar dirilmeliyim ______Makberî |