Sonumuz tımarhane
Saadet zincirini yakalayalım derken
Elde avucdakini yele verdik ağalar Halkalar tek tek kopmuş fark edemedik erken Sapı samana katıp çöle serdik ağalar Küresel kriz dedik dolar tahta oturdu Zengin fakir demeden musallaya yatırdı Fabrika holdingleri bankaları batırdı İnsanlığı öldürüp çula sardık ağalar İnsan insana muhtaç gecelerde gündüze Ne zaman çıkacağız acaba artık düze Tartıya çıktı altın ibre tam vurdu yüze Nazikçe halimizi güle sorduk ağalar Dört yandan saldırı var diyorsun ya ey millet Biz asımın nezliyiz kabul etmeyiz zillet Elbet bir gün bitirecek zam denen büyük illet İçimizdeki koru küle kardık ağalar Buluruz elbet kılıf buna da var bahane Yokluğun girmediği ne köy kaldı ne hane Bu ne hâl padişahım sonumuz tımarhane En sonunda çadırı sala kurduk ağalar |
Günün anlamına ve ekonominin ağırlaşan tablosuna denk düşen güzel bir şiir kaleme almışsınız.Okunması, okutturulması ve paylaşılması gereken seçkin bir eser. Usta kalem edebi gücünü ve farkını ortaya koymuş. Gönülden tebrik eder başarınızın devamını dilerim.
Beğenerek, emeğinize ve sanatınıza saygı duyarak ilgiyle okudum. Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve saygılarımla.