KOLLARINDA ÖLECEĞİM
Aşkı yudum yudum içmeye devam edip
Yüreğine kıvılcım olup çakacağım Yokluğunun acısını yüreğimde hissede hissede Sana bir adım daha yaklaştığım Umutlarımın kaybolduğu her anda Varlığının bilincine vararak Ümidimi tazeledim her daim Yokluğunda talan edildi gönül bağım Ruhum yoğun bakımda, bitkisel hayatı yaşıyorum Dönüp baktım bu ardıma sen var mısın diye? Yoksa ben yine hayâl mi görüyorum? “Merhaba!” diyorsun birdenbire; Gözyaşım damla damla sevincimden ağlıyorum Nisan yağmuruna tutulmuş yüreğim ıslanıyor… Karadenizin yemyeşil dağları şahidim Çarşamba ovasından aldın peşine taktın beni Al git güneye kuzeye, istediğin yöne götür Göz pınarlarımı kuruttum,ağlamayacağım Aşk ateşim sönmesin diye,yanacağım Damarlarımda yüzdürdüm sevgimi Dolaştırıyorum vücudumun her bir hücresinde Sensiz depremle yıkılan bir enkazım.. Gel,beni yeniden inşa et bebeğim...... Sevdama saygısı olmayan tüm insanlar Mezarımı kazmış ölmemi bekliyorlar Ölmeyeceğim,ellerin tenime dokunmadan.... Ne zaman dersenki aç kollarını Sana döneceğim İşte o zaman dizlerinde uzanıp Kollarında öleceğim .... 🐋🐋🐋🐋 |