HÜKÜM
Ben aşkın çilesini çektim
Gülistan da gülleri derdim Dünya gurbetliğinden bezdim Yandım gezdim bir bilmezi kendimle karıştırdım. Marifeti manayı gönül bahçemde buldum. Sükut eden yurdumda isyanını kovdum. Aşk mahkemesine gelince dilsiz kaldım. Kalem kırdı hakim, hükümle hücreme kondum... Ben derim ki aşk benim kabrim Feda ettim herşeyi bilemedin kadrim Nur aleminde gezer seyreylerim Alem-i cihanda rüzgar olur ahımla eserim. Karanlık aydınlıktan, doğruluk senden kaçar. Güneş yalnız olsada hep ışık saçar. Kaderim doğruyla eş oldu bana bahar Nuh’un gemisi kabul etmez belki seni atar... MERYEM KARAPINAR |
Yüreğine emeğine sağlık usta
________________________________Selamlar