Sazı Alma Kucağına
Sazı alma kucağına
Ağır gelir bel incinir Zülüf değse yanağına Gamzendeki gül incinir Mehtâba çık Ay’a nispet Cemalini suya resmet Ağyar ile yapma sohbet Kem söz söyler dîl incinir Durma kucak aç bahara Hiç düşmesin gönlün zâra Perçemini sal rüzgâra Taranmazsa tel incinir Nağmelerin perde perde Yankılansın her bir yerde Deli sevda varken serde Gitme, yoksa yol incinir İbrahim Taşdemir Beste :Elif Senem Olgun Makam : Hûmayûn |