Evden İşe (Bir Sabah)
"Kolonyan"... evet, çantamda
"Islak mendil"... var, burada "Maskeni tak"... tamam o da Hoşçakal hanım, ben çıktım... Ev halkını, arkasından Her türlü sıkıntılardan Musibet ve belalardan Koruyana inam(emanet) ettim. Ah, şu salgın bitmedi. Bir türlü temizlenmedi. Dikkat eden de kalmadı. İşte otobüs de geldi. Her zamanki yerim boştu. Otobüsün içi loştu. Sessizce yol almak hoştu. Lakin yolculuk tez bitti. Köşede, durakta indim. Tabi temastan çekindim. Gara dönünce sevindim. Oh be, vaktinde yetiştim. Daha yedi dakikam var Gişede epey sıra var... HES kodu soranlar da var. Bir gence kulak kesildim. Öğrendim, HES kodu yokmuş. Zaman dar, çocuksa dolmuş. Yahu almak çok mu zormuş... Güç bela treni bindim. Bindim de o ayrı öykü. İçinde geçenler düşkü. Ne bir ezgi ne bir türkü. Benimki bir garip ülkü. Demir ağdan geçtim gittim |
Tebrik ederim.Şairim.
Kalemin bükülmesin.
Selam ve Dua ile.