Körebe...
Oysa,
Bir merhaba yeterdi Masum kolay geçmeyen Ezberleri bozan Kaybolan yalnızlık içinde Serin mevsim vakitlerdi Ah! o körebe Oyun tutkusunda yarışırken Zamanı umursamayan Kahkahalarla terleyen seslerimiz Su kalıntılı sokakların Dut ağacı günlerinde Çocukluk anılarımda kalan Unutamadığım Kaybolan hikayelerin içinde Büyüleyen o Uzak bir bakış Tutsaydı, ellerimi bırakmazdım. Keşke, Karanlık gölgede Açabilseydi saklanan o gözlerini Oradaydım işte, İnatçı, Yorgun vazgeçemediğim körebe. Artık, İçimden geçenleri bilmesin Artık, bulmasın beni... Bir hünermiş gibi, Unutur, aşk Bir yalnızlık içinde Günlerin eskittiği Bıraktığın yerde Yarında gün doğacak Yağmur kokulu gökkuşağı Ve, Hep unutur, Hep unutur körebe... |
yürek sesiniz susmasın
__________________ sonsuz selamlarımla
nevrettin uludağ tarafından 11/9/2021 8:46:54 AM zamanında düzenlenmiştir.