Nafile! ..
Zaman içinde,
Yalnızlığa alışsam da Arıyorum, O, terk edilmiş Özlemi kadar içime dolan Bıraktığın, tutkulu geçmişten Orada ağlayan, İkindi rüzgarlarıyla savrulmuş Yasemin gözlerinden kalma Bekleyen, Benzeyen, bir şey hatırlamak Sonra, Bulamamak sana ait bir iz. Eski şehrin o, çıkmaz Arnavut kaldırımları döşeli Ağlatan, Işık almaz gri köşeden Akşamların veda kokusu sinmiş Sessiz sessiz, adımlarla geçerken Rutubetli serin kokularıyla Gölge duvarlarına sarkmış Utangaç, Mor salkım çiçeklerinin Yorgun, soluk bakışlarında Sonra, gözyaşlarım Yine de, inatla ıslanmış Düş kırıklığına uğramış Uzun uzun, o taş sokağa bakmak. Yüreğimde, anlamsız Özlemi kadar zamansız Nedensiz, çöken Hüzün taşmış sokaklar Gözyaşlarımda, sonbahar vedaları Kaybolmuş, Peşimde tüm hatıralar Kaybolmuş tüm vakitler Söyleyemediğim, içime dolan Uzun akşamların sessizliğinde Bağırsam da tek başıma Nafile!, Artık kaldırımlarında, Sesimi duyacak kimse de yok Ulaşacağım kimsede yok.. |
tebrik ederim saygılarımla selamlarımı sunarım