YILDIZLAR KISKANIR
Gece kirpiklerin değince yaya
Yıldızlar kıskanır gözünü senin Kaldırıp başını baksan semaya Eflak ay zanneder yüzünü senin Kaşların rast çalan içli bir keman Hüzünlü bakışın hep duman duman Kalbin sığındığım en kuytu liman Hâlâ çözemedim gizini senin Öfken çiy tanesi hoşgörün deniz Görmedim ruhunda kötülük’den iz Ardında bıraktın soluk bir beniz Fizan’da ararım izini senin Kalbime girdiğin ilk günden beri Tutuşturursun her değdiğin yeri Senle bahar olur, sensiz zemheri Özledim aşk kokan güzünü senin Gülüşün gülistan bağına benzer Hasretin Erciyes dağına benzer Bal akar dilinden sanki bir anzer Doyulmaz o şirin sözüne senin Zarafetin gelir asil soyundan Gözümü alamam servi boyundan Gönül vazgeçer mi güzel huyundan Boşuna mı sevdim özünü senin Çıra gibi yansa aşkınla sinem Nârınla dağlansa şu gönül hanem Pervane misali inan birtanem Sevdayla konarım közüne senin Yusuf’un iffeti ar damarında Asil Türk’ün kanı var damarında Alnına uzanan her damarında Kaderim yazılsın yazına senin Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ |