Ruhsal Sancılar
İzmaritler basıyorum küllüğe,
Sanırım küllük değil sadece bastığım yer Ruhuma basıyorum her defasında gençliğimle beraber Sözde yanımda olan pinokyolar dolu dört bir yanım Her defasında dudaklarıma yapışıyor sarma sigara filtresi Tıpkı ruhuma yapıştığı gibi kalbimin kırıkları Görünmüyor diye yok sayılıyor ruhumun sızıları Oysa bir defa da olsaydı imkanım ses tellerim yırtılana kadar haykırır anlatırdım Canımın sancılarını, ruhumun yaralarını Bilinenin aksine sevilmek değildi isteğim, Biraz da olsa anlaşılmaktı, Olmadı yada ben olduramadım Tam olarak bilmiyorum ama ne olduğunu Bir yerde büyük bir yanlış var Ve buna sebebiyet veren eminim ki ben değilim Ve yine tek emin olduğum şey bu Tükeniyorum, tüketiyor beni bu, Bu kadar yalan dolan ihanetin arasında ayakta kalma çabası Bu kadar sancının içinde ölmeden ayakta kalma inadı Gün geçtikçe tüketiyor beni Ve korkuyorum dayanacak gücümün kalmamasından, Tahmin ettiğimden daha erken bir vakitte... Ahmet Aytaç |
ayakta kalabilmek gerek.
Söylemesi kolay olsa da
Kalp yangın yeri iken
Uygulaması hiç de kolay
olmasa gerek.
Tebrik ediyorum.
Esen kalın.