Sevda
Seni ilk gördüğümde hissetmiştim,
Kaderim olacağını, hayatımın her bir anına sızacağını Ve ruhuma ilmek ilmek işleneceğini Bir zamanlar demiştim ki içimden İzin ver bana o gözleri seveyim Sanki duymuş, hissetmiş gibiydi bana bakışların Sonrası yangın, senin gözlerinden kalbine aktım ve yandım Senden sonra dağıldı tüm karanlıklarım Tüm çıkmazlarım sana giden yolar haline geldi belki de O çocuksu neşen tüm cihana bedel oldu biçare gönlümde Fakat korkmuyor değilim, Sende gördüğümü bir başkası görecek diye Korkarak, korktuğum kadarda cesurca seviyorum seni Bana bu denli durmaksızın yazdırandır benliğin, eşsiz ruhun Ve tek nefesle sarhoş eden kokun, şiirler dökülen gözlerini unutmamak gerek tabi ki Ben yazmayı pek bilmem sevdiğim Yalnızca sevdan şu biçare gönlüme dert olduğu geceler yazar çizer karalarım Lakin şafak sökene kadar yazsam ne fayda Koray Avcı özetlemişken tek bir cümleyle sevdamı, "Derin bir nefes ki aşk sana benzer" dediği yerde Bağdaş kurdum, yudum yudum içmekteyim seni Seni sevmek uzun bir yolcuğa çıkmak gibi İlk durakta Cemal Süreya ile koyu bir muhabbet içindeyim Sonrasında Özdemir Asaf ile tartışmak sevda hakkında Son olarak ise Nazımdan aşkın tanımını dinlemek ve bir kez daha sana aşık olmak, Ve her gece usanmaksızın tekrarlanan bir yolculuk bu Seni sevmek koskoca uygarlıklara kafa tutmak gibi Ve amansız bir savaştan yara almadan çıkmak Kısacası seni sevmek, ölüme kafa tutmak gibidir sevdiğim Ahmet Aytaç |