Sevgilime Niyaz
Bırakalım bir kenara bu şaçma sapan yalnızlığı
Tüketelim bütün yaşamaları Sen varken manalı hayat Koşalım birlikte Toplayarak kırık dökük aşkları yerlerden Sonu olalım bu aşkların Onlara nasıl yaşanılırmış gösterelim Hiç görmediğim bir şey gibi duruyorsun orada sen Hislerimde bir yer orası Sürüyorsun ellerini ömrüme Bir kitap kokusu gibi gözlerin Diyorum bu özlem bitse Çünkü lazım gözlerin için bir misal Ne gibi nahvü Bir çağ kapatacak kadar güzel Yahut bir ayaklanmanın eşiğinde Bütün çocuk acılarını Dünyanın bütün acılarını alalım üstümüze Her şey yapmacık değil mi? Ve her şey meşru ve yolunda Seninle ben Ah şimdi bir gül gibisin Baştan başa sevda Baştan başa hasret Elimi nere uzatsam oradan tutarsın Ömer Altıntaş 3.10 Çay molasından |