Acıyla beslendim deva yutmadım
Çok sevdim de ellerinden tutmadım
Sürü güttüm, eğrikte uyutmadım
Yaylada obama varamam gayrı.

Tepe, bayır kuzumuzu güderdik
Eğişmeç eğirir, ipler ederdik
Her bakışta neler neler derdik
Neden istemedin soramam gayrı

Ben babamın bir kızı, kara kaşıydım
Oba kızlarının bir tek başıydım
Sevdanın sönmeyen aşk ataşıydım
Savruldu aşk külü tutamam gayrı.

Vermeyin demeye dilim tutuldu
Tatlı değil, acı şerbet yutuldu
Üçpınar yaylası benden kurtuldu
Babamın sözünden cayamam gayrı.

Bilinirdik, bir gariban kızıydım
Aç yoksul kalmaya zaten razıydım
Alnına yazılmış kara yazıydım
Verdiler gurbete kalamam gayrı.

Çiğdemini söküp yediğim dağlar
Güz vurgunu yemiş kuruyan bağlar
Gelin eden anam ardımdan ağlar
Gönülsüz giderim saklamam gayrı.

Nişanlım zengin ben ise naçardım
Verseler yâre kuş olur uçardım
Bir göz kırpsa, karanlıkta kaçardım
Dönüşsüz yoldayım duramam gayrı.

Sorkun’dan geçerken gördüm suyunu,
Yalakların ölçemezsin boyunu
Öğle vakti sulasaydım koyunu
Buz gibi su içtim susamam gayrı.

Gelin oldum, beyaz ata binerim
Haktan geldim, yine hakka dönerim
Çarptığım kayada söndü fenerim
Şu yalan dünyaya bakamam gayrı

Yörük gelinliğim şimdi kefenim
Parça parça oldu cılız bedenim
Artık kahretmeye yoktur nedenim
Kahpe felek sana kızamam gayrı.

Düğün evi beklemesin yolumu
Uçurumdan uçup yıktım tolumu*
Salmalardan toplasınlar kolumu
Kendimi mezara koyamam gayrı.

Acı ölümlere destan yazılır
Nice kurulmuş düzen bozulur
Duyan insan hep de buna üzülür
Kurulmuş düzeni bozamam gayrı.


20.10.2021
Durmuş Ali Özbek

*tol: evin temel taşı