EFENDİM
Çiçeklerin içinde en mutena gülsün
Dudağında tebessüm içinde hüzünler Güzelliği eşsiz siman her daim gülsün O pırıl pırıl çehrene hasrettir gözler Senin aşkınla yanmayan gönül derbeder Uzakta kalıpta tanımayan döğünsün Varlığınla tatlı bize her bucak her yer Artık sevgine eren aşıklar öğünsün İnsanlık sevgine muhtaç solmuş benizler Kalpleri yaklaştırır kendine bir sözün Herkes eşiğine baş koymak için bekler Kabulündür benim sonu gelmez gündüzüm Bir işaretinle yürek yangınım söner Aydınlanır karanlığı kalmaz yüzümün Sevinçle coşarım kışım bahara döner Kafidir bana bir kerecik tebessümün |