Köyüm
Bitmesini istemediğim gündüzler
Büyüdüğüm yuvam oynadığım sokakların Ne yazlar gördüm sende ne baharlar ne güzler Bazen bembeyaz tılsımla gelirdi kışların Nenemin masallarıyla renklenirdi geceler Kandillerdi mumlardı ışığı odaların O anlar artık mazide kalan güzellikler Bugün zihnimden silinmez hatıraların Köyüm baharla canlanır açar çiçekler O capcanlı bahardır hayat damarım İmrendiren renkleriyle uçan kelebekler Gelinciklerle süslenir yamaçların Bağında bahçende şakır bülbüller Gönlü ne ilhamlarla coşar insanın Dağlar ovalar eşsiz edasıyla büyüler Yorulma bilmeden uçar kırlangıçların Yeşil burada daima saltanat sürer Yaprak dökmez zeytin ağaçların Her kış taptaze anlayışla iner Gelin duvağı takar dağların Evlerin bacaları nazlı nazlı tüter Sımsıcaktır o sade yuvaların Tebessüm eder yorgunsa da çehreler İnsan hazzını duyar içindeki her anın Köyler bizim huzur yudumladığımız yerler Sükun ayrılmaz parçasıdır bu diyarın |