İntizarla bekleyiş
Saatin tiktaklarıyla eriyor zaman
Perde ötesini hatırlatıyor anbean Hayat doğum ölüm arası yolculuk İnsanlık ölüme koşuyor oluk oluk Bu gerçeğe insan ne kadar vurdumduymaz Herkese uğrar ölüm sanki ona uğramaz Bunu unutmak için sürüyor eğlenceler Utanır bu serkeşlikten en karanlık geceler Derin çıkmazdan ruhlar öyle muzdarip Dünya elinde oyuncak olan insan ne garip Bunalmış gönüller kurtarıcı el bekler İntizar içinde süzgün,titrer yürekler Bilinmez kaç bahar beklemişler umutla Ne baharlar gelip geçmiş umutları yolupta Gecikme diril kalk ayağa geç olur yarın İçindeki güzelliğe dön,budur baharın |