ESKİ FOTOĞRAFLAR
o siyah beyaz fotoğraflarda
gezindim durdum her ayrıntıda kimi kerpiç kimi taş kimi ahşap evler yıkık , yarı yıkık ya da terk edilmiş rüzgar çıkacakmış gibi evler iç içe omuz omuza bir ,beraber , sıkı sıkıya aynı türküleri okurlar hayata yokluk ,çaresizlik dünyadan habersizlik hüzün kalpli evler ve solgun sokaklar dünün köyleri bir yalnızlık çemberi tren vagonları gibi uzayıp giderdi günler ezanlarla uyanılır yine ezanlarla yaşanılırdı her bir fotoğraf gün boyu canlılık hissi veriyor güneş devrilir devrilmez sokakları tenha evler aynı hüzün bakışlarında sofra başında toplanılır akşamında günler günleri çekerdi ve hiçbir ayna mutsuz gösteremez o yılları zorluklar sıkıntılar olsa da sokaklar hep mutlu gün boyu sevgi selam güler yüz yağmurlara çivilenen o günler sevinçli bayramlar kandil geceleri yaşanırdı herkesin tok kalktığı düğünler vardı zaman zaman göçler köylerin arayış çilesiydi toz topraklı yırtık pırtık yamalı giysileriyle çocuklar evlerinden sokağa çıkarlardı gökyüzü kadar sesler mutlu coşkular hiç bir dert keder çocukları durduramazdı yarınları bu çocuklar kurdular değişti sokaklar evler bugünlerin değişimini bu çocuklar inşa ettiler .. Mustafa kaya 15.10.2021 / istanbul |