kör ve topal olarak
sonu meçhul hayallerimizin peşinde
her an
veya
her gün çarmıhlarınken
İçimizdeki kurtlara sormalı
şimdi ne olacak
çırpınıp da didik didik didiklenirken
zamana sormalı
ne vakit bize ayak uyduracak
bu işin ne bir başı ne bir geleceği var
her bir şey şansa kader
e peki bunun en sonunda ne olacak

iş deriz
yolun yolcusuyuz kapılar açılırsa
bin bir engel sıralanır
hemen peşi sıra
ne yön bellidir nede serhat
çekiştirir de dururlar arkamızda
el ayak öpmekte olmaz
belimizi kambur görürüz sonra
dik duruş sergilersin sergilemesine de
özü tez bulursun Fizan’da

aşk ve meşkte deriz
demesine de
körebe misali bir oyundayız
içi de dışı da farklı alemlerde
kimi ipe un sermekte
kimi gözü doymaz bir farklılıkta
cicim ayıda çok tez geçer
ayağına yer edinen
o an kor seni kapının önünde

hey gidi kıçı kırık dünya
ne umdurursun
ne de buldurursun
bu mutsuz ve huzursuz ortamda
saçı başı da yoldurursun
kimine göre mal mülk parasın
kimi de sığınır şükre
kimine çok mu çok güzelsin
kimi de bekler durur teskere

ne gelen memnun
ne bir giden gelmez asla geriye
bir içimlik kahve kadar
yoktur ki bir hatırın
bir ömür boyu hamutundan da
toplattırırsın mal mülk ve parayı
bir tek zırnık dahi
koklatmadan da korsun kabirde

ben senin de
neyine güven ipte bel bağlıyayım
sonrasında da bir salak gibimi ağlayayım…


AZAP...(Kadri Atmaca) 11.10.2021