ETHEM YAVUZ
İnsanın hayatında her zaman enleri olmuştur.
En iyi araba, en iyi baba en cömert insan En iyi okul gıpta ile baktığımız, hayran hayran En iyi bir dost dersin en sadıkane güven veren En iyi, en kralından, en babacan arkadaş Herhalde saymakla bitmez ki o enler uzar gider. Evet biz yerine göre küçük bir dairede kocaman koskocaman bir aile olduk. Sevindiğimiz bir şeyler de var, üzüntülerimizde Kırgınlıklarımız da oldu, dargınlıklarımızda Ama kimseye kin gütmedik, küs kalmadık. Şöyle geri dönüp maziye nemli gözle bakınca. Kan kaybetmişiz, dost kaybetmişiz, can kaybetmişiz. En önemlisi bir iş arkadaşından öte Anne baba ayrı bir kardeş kaybetmişiz Bazı gidişler vardır ardından tenekeler çalınır. Ama bazı gidişler vardır ki dostluğu sevgiyi Muhabbeti arkadaşlığı alıp götüren İşte o koca yüreğine bütün enleri yükleyip Uzak diyarlara yüreğini götüren bir adam vardı. Şubesinde en çok sesi çıkan, gülen ve bağıran. Ama karıncayı incitmeden korkan bir adam vardı. Bir şube müdürü vardı bir ağabey vardı. Bazen can sıkıntısından bazen üzgün olmaktan Güle güle git dediğin bir insan vardı. Benden bu kadar dediğin yolun açık olsun Güle güle git diyebileceğin bir Ethem vardı 07.10.2021 Muammer KARS |