Olmayan vicdanıyla suçlu bulmuş gürûhum
Senin de siyah yazsın mavi renkli kalemin
Ceset olmuş bedenim, katrana düşmüş ruhum!
Ta’ziye mektubunu okumam ki âlemin
Ne umurumda dünya ne eş dost ne sülâle
Demek kanamak vakti, vur! Kanat Siyah Lâle.

" Yasak aşk " mış diyerek aşkı yaftalayanlar:
Siz hangi coğrafyada aşka parsel biçtiniz?
İlâhî bir ilhamı ette paftalayanlar:
Neresinden tattınız, neresinden içtiniz?
Ey kokuşmuş arkından irin akan şelâle!
Sizi dünyamdan attım, sen de at Siyah Lâle.

Neydi Ferhat’ ta kuvvet dağa tünel eşerken?
Beden - ruh ayrımında bedene sapan mıydı?
Sarmış mıydı Leylâ’ yı Mecnûn çöle düşerken?
Ya bir kare vuslata diz çöküp tapan mıydı?
Kendi derdine yansın kim düşürmüş bu hâle
Anlat ki öğrensinler, gel anlat Siyah Lâle

Mâdem aşka yüklendi vebâl, bedel ve acı
Bu âdil taksimattan (!) bize de bir pay düşsün!
Mâdem et tâcirleri bugün bizden dâvacı
Zamane baykuşları başımızda ötüşsün!
Bu kamburla yürümek ihanet istikbâle
Son damlam kurumadan var ağlat Siyah Lâle


**

Sevda mahkemesinin çatık kaşlı hâkimi;
Oturduğun makama vicdanım küskün bugün!
Tarihin görmediği affı haram mahkûmu (!)
Öpmek için bekleyen (!) dişler çok keskin bugün!

Dert etme, kör matkapla delerek kanat beni!
Beden yamyamlarının kazanına at beni!
Ama bir kere olsun lâleme anlat beni;
Ağlasın, ağlayayım, onunla ağlat beni!
Gök, mehtabın şavkıyla gülerken hâle hâle
Yeri geceye salma, aydınlat Siyah Lâle!..


Oflu
Mehmet Emin Türkyılmaz

( Not: Her sitede adımın ve şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin tek tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına izin vermiyorum.)