Papatya ol sen !
Bir umuttur masumiyet,
Kötülerin kötülüklerine karşı, Savunmasızlık gibi görünse de, Ruhun en büyük gücüdür aslında.. Şefaf ve tertemiz duygular, Öldürülmeye çalışılsa da, Kimilerinin tarafından.. O her umutta yeşerir, Her zaman etrafına ışık saçar.. Ne kadar berraksa kalbin, O kadar rahattır vicdanın.. Gönül gözünden bakabilmek, Varsa fıtratında, Paslanmış yürekleri, Sorgulayarak yaşama.. Onlar küçük galibiyetler peşinde, Aldatmacanın içinde, Savruluyorlar ordan, oraya.. Sen tüm zorluklara rağmen, Öldürme içindeki nuru.. Ve yitirme asla, Masumiyete olan inancını.. Bırak grileri, karaları.. Sen beyazı kucakla, Sadeliği yaşa, Dupduru olsun, bakışların.. Anlayan anlasın seni, Anlamayanlar ile savaşma, Bırak onları kendi haline, Herkes ruhundakini, Yaşar ve yansıtır etrafına.. Bir papatya ol sen, Karların içinde de olsan, Ayazda, kara kışta da kalsan, Umuda masumiyete, Başveren.. Şiir: Gönül Çeşli 28.09.2021 |