YORGUN
Sahilde gördüğüm, ilk günden beri
Şu gönül kız seni, sevmekten yorgun İşte söylüyorum, gelmişken yeri Şu gönül hep seni, övmekten yorgun Onun çektiğini, kimse bilmiyor Asılan bu yüzü, hiç de gülmüyor Ne yapsa, ne etse, vuslat gelmiyor Şu gönül dizini, dövmekten yorgun Seviyorum demek, çok kolay dile Kulak veren mi var, şeyda bülbüle Bir gün olsun niye, bitmiyor çile Şu gönül hasreti, kovmaktan yorgun Bazen de canana, geçmiyor sözün Yaksa n’olur beni, ateşin közün Sararken her yanı, hazanla, hüzün Şu gönül başından, savmaktan yorgun Lüzümsuz kendine, hedef seçmeyen Aylar geçse bile, dertten kaçmayan Başka bir sevdaya, yelken açmayan Şu gönül kendine, sövmekten yorgun Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |