BİR YIKIMDI YAŞANANLARArtık ışıklar sönmeli, kapanmalı kapılar Bu pencereden son kez bakmalıyım Çekilmeliyim bu er meydanından Ve adın benimle anılmamalı artık Korkularının esiri oldun,amazon savaşçısı değildin Değişen bir şey yok Ayağına takılan engellerin ardında gidiyorsun Yüreğime yaptığın bir vurgundu bu Gizleniyorsun korkularının kuytusuna Sende bilmiyordun, yakışmadığını savaşıma Bir yıkımdı yaşanan,er meydanında Ayrılığın darağacına astığında aşkı Ben bunu hissettiğimde Kuru bir dalda sallanıyor buldum kendimi Zifiri zindan gibi karanlık gece de Parçaladım bana engel olan sınırları Tutsaklı kölesi olmuşum acıların Tutum değil bizim tutulmuşluğumuz Uzatmışız kementlere boynumuzu Kalbimde o hançer saplıyken Nasıl göğüs gerebilirim zamana Dur diyebilirim acımasız duyguya Sevgimle direneceğim desem de Onunla beslenmiyor mu zaten? Ben yüreğimi açtım Kaçmadım da hançerinden Vur şimdi kendini gecelere İhtiraslarla dolu kadehlere sarıl istersen Her zaman,benim de yalnızlıktır içtiğim Bugün de,dün de , ondan önce de… 🐋🐋🐋🐋 |
Şiir her zaman ki güzelliğinde
Kutlarım yürekten, yalansız ve riyasız
Ömrüne bereket
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın